Podstawy zarządzania projektami sieci krytycznej

Streszczenie

Krytyczne Management Project Project (CCPM) jest metodologią zarządzania projektami, które pomaga monitorować podstawowe zasoby i priorytetowe zadania zależne w ramach projektu. Dowiedz się, jak korzystać z tych ram, aby pomóc organizacji zarządzać zasobami i kompletować projekty tak skutecznie, jak to możliwe.

Wyobraź sobie, że jesteś dzieckiem bawiąc się klockami. Możesz zbudować wszystko, co chcesz, ale masz tylko określoną liczbę bloków dostępnych dla Ciebie. Jak idziesz, wyciągasz zasoby z dostępnego zapasów bloków. Ale co się dzieje, gdy używasz wszystkich swoich zasobów? Jak zapewnić, że możesz zbudować to, co chcesz zbudować za pomocą bloków?

Jest to koncepcja zarządzania projektami w zakresie krytycznego łańcucha.

Co to jest zarządzanie projektami krytycznymi?

Zarządzanie projektami krytycznymi (CCPM) toMetodologia zarządzania projektamito pomaga monitorować istotne zasoby i priorytetyZadania zależne- Możesz wypełnić projekty tak skutecznie, jak to możliwe. Jeśli twój zespół chce starannie monitorować wykorzystanie zasobów, zarządzania projektami Crition Chain jest dobrą strategią śledzenia tych zasobów.

Historia zarządzania projektami łańcucha krytycznego

Dr Eliyahu M. GoldrattOpracowano koncepcję CCPM w 1997 r. CCPM bardzo ściśle dotyczy jednego z innych teorii Dr Goldratt - teorii ograniczeń. Teoria ograniczeń pomaga zidentyfikować wąskie gardła lub ograniczenie czynników stojących w sposób zakończenia projektu. Ideą jest to, że każdy projekt ma jedno główne ograniczenie, a to ograniczenie ma możliwość zakłócenia całego projektu poprzez łamanie najsłabszego łańcucha.

Metoda łańcucha krytycznego vs. metoda ścieżki krytycznej

Te dwie formy zarządzania projektami są bardzo podobne, ale mają jedną główną różnicę. tenMetoda ścieżki krytycznejSkupia się na jednym ciągiem współbieżnych zadań wymaganych do wypełnienia projektu. Podczas gdy inne zadania mogą wymagać wypełnienia, ścieżka krytyczna podkreśla wszystkie zadania, które są absolutnie niezbędne do zakończenia projektu. Ta forma zarządzania projektami może pomóc zespołom zidentyfikować najbardziej optymalny przepływ pracy, aby utworzyć wydajną oś czasu projektu. Wszelkie zadania, które nie są częścią krytycznej ścieżki, są zdegradowane do niższego priorytetu. Zdrowie projektu podyktowane jest, czy pewne krytyczne zadania są zakończone przez pewien czas.

Metoda łańcucha krytycznego koncentruje się również na zależnościach zadań, ale także uważa, że ​​zasoby potrzebne do wypełnienia projektu. Ponieważ istnieje tak wiele nieznanych zmiennych, które mogą przyczynić się do ograniczeń zasobów, metoda łańcucha krytycznego buduje bufory zasobów (nadmiar zasobów, aby działać jako bariera) wOś czasu projektu. W przeciwieństwie do metody ścieżki krytycznej, która koncentruje się tylko na zakończeniu zadań, metoda łańcucha krytycznego dyktuje sukces projektu przez to, jak szybko konsumowane są bufory zasobów. Jeśli twój zespół nie użył żadnych buforów zasobów, twój projekt postępuje pomyślnie.

Składniki łańcucha krytycznego

Istnieją trzy główne części łańcucha krytycznego: ścieżka krytyczna, łańcuch karmienia i bufory zasobów.

Krytyczna ścieżka

Krytyczna ścieżka jest najdłuższą sekwencją zadań zależnych, które muszą wypełnić projekt. Innymi słowy, to wszystkie zadania, które są absolutnie niezbędne do sukcesu projektu, określone w kolejności, w jakiej należy wypełnić. W metodzie łańcucha krytycznego ważne jest, aby zrozumieć, że istnieją różne poziomy zależności. Krytyczna ścieżka posiada główny poziom zależności lub projektów krytycznych zadań projektu, a jeśli zadanie nie wpływa na ścieżkę krytyczną, są one delegowane do innej ścieżki, znanej również jako łańcuch karmienia.

Łańcuch karmienia

Łańcuch karmienia jest łańcuchem drugorzędowym zadaniami zależnych, które muszą działać jednocześnie z krytyczną ścieżką. Każdy łańcuch karmienia ostatecznie łączy się z krytyczną ścieżką. Dzieje się tak, ponieważ ciąg zdarzeń w łańcuchu karmienia wpływa tylko na jedno z zadań na ścieżce krytycznej. Łańcuch karmienia musi działać w tym samym czasie, co ścieżka krytyczna, aby zapobiec opóźnieniom w ścieżce krytycznej.

Spójrzmy na krytyczną ścieżkę i łańcuch karmienia w prostym przykładzie. Powiedz, że planujesz imprezę roboczą. Twoja ścieżka krytyczna wygląda tak:

Zdecyduj na temat

Wyślij imprezę zaproszenia

Znajdź miejsce

Zdarzenie hosta.

Chociaż są one nadal krokami do krytycznej ścieżki, istnieją pewne zadania w łańcuchu karmienia, które muszą się wydarzyć w tandemie z krytyczną ścieżką. Na przykład przed wysłaniem zaproszeń stron zespół musi zdecydować, kto zaprosić. Przed hostingiem wydarzenia muszą kupić dekoracje zgodnie z motywem i skonfigurować wydarzenie. Są to wszystkie przykłady zadań w łańcuchu karmienia.

Bufory zasobów.

Bufory są zabezpieczonymi wbudowanymi w zasoby łańcucha krytycznego, aby zapewnić płynnie projekt. Podobnie jak zderzaki w kręgielni, bufory te mają na celu zapewnienie projektów dodatkowy pokój Wiggle w przypadku, gdy coś nie idzie zgodnie z planem.

Istnieją trzy typy buforów powszechnie stosowanych w metodologii zarządzania projektami sieci krytycznej:

Bufory projektu:Dodatkowy czas umieszczony między ostatecznym zadaniem a końcem projektu. Dodanie dodatkowego kawałka czasu przed oczekiwanym terminem daje członkom zespołu szansę nad dogonić wszelkich zaległych zadań projektowych, których nie mogli dostać się wcześniej.

Bufory karmienia:Dodatkowy czas umieszczony pomiędzy łańcuchem karmienia (znany również jako niekrytyczny łańcuch) i łańcuch krytyczny. Dodanie tego bufora do osi czasu zapobiega opóźnieniom z łańcucha podawania wpływającego na łańcuch krytyczny.

Bufory zasobów: Są to dosłowne zasoby, które utożyskują, na wypadek, gdyby krytycznemu łańcuchowi potrzebuje dodatkowych dostaw dodatkowych członków zespołu, aby mieć pod ręką, dodatkowy sprzęt lub pomoc od strony trzeciej.

4 kroki do korzystania z procesu zarządzania projektami sieci krytycznej

Jeśli jesteś nowy w korzystaniu z procesu zarządzania projektami krytycznymi, spróbuj tych czterech kroków, aby rozpocząć.

1. Najpierw zidentyfikuj ścieżkę krytyczną

Podczas korzystania z metody łańcucha krytycznego, ścieżka krytyczna jest rodem kręgowym całego projektu. To całość podstawa planowania, więc dowiedzieć się, jakie indywidualne zadania uzupełniają, że łańcuch rdzeniowy jest niezwykle ważny.

2. Określ dokładną ilość zasobów, którego wymaga Twój projekt

W tym przypadku zasoby mogą odnosić się do ilości czasu członków zespołu potrzebnych, rzeczywistych produktów i narzędzi, których używają, aby utworzyć wynik końcowy lub rzeczywistych pracowników potrzebnych do wykonania zadania.

Jeśli możesz, oszacować liczbę zasobów, musisz wypełnić ten projekt. Oszacuj, ile osób zajmie to, aby wypełnić konkretne zadanie w łańcuchu krytycznym i w przybliżeniu jak długo je zabierze. Zrób to dla każdego zadania określonego na łańcuchu krytycznym. Na podstawie tych obliczeń masz wystarczająco dużo zasobów, aby zakończyć ten projekt?

Jeśli masz jakieś znane ograniczenia zasobów, takie jak członkowie zespołu opuszczające z powodu wakacji, możesz zaplanować wokół tych ograniczeń. Jest to jedna z głównych korzyści wynikających z metodologii łańcucha krytycznego - większośćplanowaniedzieje się przed rozpoczęciem projektu.

3. Umieść buforów

Po określeniu wymaganych zasobów na krytyczną ścieżkę i łańcuchy karmienia, znacznie łatwiej jest określić, gdzie umieścić bufory i ile czasu lub zasobów powinny obejmować. Daje to możliwość obliczenia bufory, które powinieneś zbudować na podstawie wymogów, które już obliczone podczas tworzenia ścieżki krytycznej. Gdy kierownik projektu obsługuje zarządzanie buforem, mogą pomóc w utrzymaniu dostępności zasobów i zapobiec wszelkich gardło .

4. Koncentruje się członków zespołu

Wielozadaniowośćjest najgorszym wrogiem twojego zespołu. Kiedy członkowie zespołu muszą przełączać się między różnymi projektami lub różnymi zadaniami, ichCentrummoże zostać rozdrobniony i może być trudniejszy do produkcji pracy przy ich typowej jakości i prędkości.

Aby zapewnić, że członkowie zespołu mogą pozostać na dobrej drodze z harmonogramem projektu, nie przypisuj jednej osoby zbyt wiele różnych zadań. Jeśli zachowujesz je zorientowane na jednym projekcie lub jednym zadaniu, są bardziej skupione. Zapewniając, że członkowie zespołu nie pracują na zbyt wielu różnych projektach jednocześnie mogą również pomóc zapobiegać przełączaniu kontekstu, co może prowadzić do stresu iwypalić się .

Zaplanuj swój krytyczny łańcuch za pomocą narzędzia do zarządzania pracą

Uzyskaj proste planowanie łańcucha krytycznego, używającNarzędzie do zarządzania pracątak jakMenedżer zadań UDN.Aby pomóc w utrzymaniu całego zespołu na torze. Z takimi funkcjamiOsi czasu, Członkowie zespołu mogą szybko zrozumieć trwałość zadań, daty ukończenia i krytyczne zasoby w jednym miejscu.